نوروز 95 - سال تحویل

لبخند در کوچه ها جاری است

بر روی لبان هر رهگذر...

هیجان بهار تمام کوچه ها را پر گرده است

درختان شکوفه زده اند و باران می بارد... باران تند و شتابزده بهاری ... که به کوتاهی بهار است

مهد کودک هم سفره هفت سین چیده بود و من و دوستام با هم عکس گرفتیم ..

دوستایی که سال دیگه شاید با چند تاشون نباشم و دوستای جدیدی توی کلاس 3 تا 4 ساله ها پیدا کرده باشم..

هیجان خرید و دید وبازدی ... هیجان خونه تکونی های هول هولکی...

وای دوباره عید شده...

بهار با همه حس هایی که به ما میده برگشته...

حس شادی... حس تحرک... حس دوباره زندگی کردن.. حس دوباره تلاش کردن... دوباره جوونه زدن...

 و شاید حس غم... و حس دلتنگی

سالها بعد وقتی به به بهار 95 فکر کنیم... هرکسی به یه چیزی فکر میکنه... اما برای ما واژه مادرانه اش خیلی خیلی پررنگه..

امسال بدون عزیز سال تحویل شد...

و جای خالیش چه حس دردناکی داره..

سفره هفت سین ما کنار عزیز بود ... اما عزیز کنار ما نبود...

بعضی وقتها... جاهای خالی بعضی عکسها با هیچ چیز پر نمی شود... حتی اگر همه باشند...

البته این اصلا باعث نشد که من سماق و سمنوی روی سفره را نخورم

و بازی و شیطونی نکنم

امیدوارم که همه شما نوروز خیلی شادی و گذرونده باشید...

به قول بعضیها...

این نیز بگذرد